Sürgün

-ammar'a sevgiyle-

macaristan'da bir tren istasyonu
iç hatlar
gelen tren nereye gidebilir ki?

afrikalı leo da olmasa hüngür hüngür ağlardın
yitirdiğin iklimden bir şeyler var bu kitapta
buhur kokulu bir rüzgar
kırık kalbini okşayan
annene götürüyor seni

annen bir buse konduruyor yanağına
tren kalkıyor
kaybolmadan gidiyorsun

mehdi'yi bekleyen çocuklar

-asaf hüseyn'e-

her şey bir rüzgâra bakıyor ağabey

bakma esrar çekip mayıştıklarına

bir gün var ya bu mağribli çocuklar

bir gün yakacaklar paris'i

wish you were here

işte böyle sevgili humeyni

seni pink floyd'un bir şarkısıyla anmak da varmış

how I wish you were here

bu beş yıldızlı otelde

rulet masasının dibinde

islam düşüncesini tartışırken üstadlarımız

pat diye peydah olmalıydın sen

yerde eski bir seccadenin üstünde

oturup öylece susmalıydın

bir de mehdi haşimi olmalıydı yanında

bre gafiller diye gürlemeliydi

kurşun geçirmez camlardan halkın sesi geçer mi?

ah hurma dalları...

yoksul mescidim...

allahuekber diyen adam

etrafına bakıp allahuekber dedi

ve bu aşamada

aslında bütün aşamalarda

ekleyecek bir şeyi yoktu